سلام دارم برمی گردم بنویسم

سلام به همه کسایی که ترجیح دادن چند دقیقه ای از عمرشیرینشون رو اینجا سپری کنند. قبل از اینکه شروع کنم چندتا نکته رو بگم و از این به بعد ملوسک رو بالا نگه دارم: نکته های مهم : 1.مخاطب تمام نوشته هام اول خودم و دلم هستیم و بعد من ِ چند سال بعد. 2.این زمان رو برای ادامه دادن تو وب انتخاب کردم چون زمانی ِ که پرحرفم و نمی تونم که ننویسم . 3.این نوشته ها نه ویرایش شده هستن نه حتی قبل از انتشار یک بار هم می خونمشون من حتی برگه امتهانم رو همه بعد از تموم شدن دوباره نخوندم برای اینکه دلم رو ترجیح می دم پس غلطهای املایی و نگراشی رو به بزرگی خودتون ببخشید. 4.نوشته هام بیشترش از دل خودمن اما هرجا بالای شعری یا متنی ستاره * دیدید یعنی این متن کپی شده ولی حرف دل منم هست. 5.هنوز هم مخاطب اصلیه این وبلاگ مهدی عج پس از اقامونم می نویسم. 6.در قسمت فریاد بزنید می تونید نظرتون رو در مورد نوشته ها بفرمایید کاملا آزاد هستید اما توهین اگه کردید از همین الان خودتی . 7.مثل نویسنده های مهم از این به بعد این دل نوشته ها رو(مهم و معروف که نیستیم یه دل نویس ساده ایم) تقدیم می کنم به فرزندم و مادرش. 8.از اینکه این پست اول فکر کنم طولانی بشه همین الان صمیمانه عدرخواهی می کنم. 9.حتی اگر این وبلاگ یک خواننده هم نداشته باشه باز می نویسم یا مثل قبلا روزی چندصدتا هم داشته باشه باز هم می نویسم من دنبال جمع کردن خوان سلام دارم برمی گردم بنویسم...

سلام دارم برمی گردم بنویسم...

*تو مرا آزردی.... که خودم کوچ کنم از شهرت.... تو خیالت راحت! میروم از قلبت.... میشوم دورترین خاطره درشبهایت... تو به من میخندی و به خود می گویی:باز می آید و میسوزد... ولی برنمی گردم نه... میروم آنجا که دل حرمت دارد.... ..................   هرجا گذاشتم دلتنگی جای من تصمیم بگیره بیشعور جلوه کردم ............... یه پست سنگین طولانی آماده کردم بود که بنا به دلایلی دل م نزاشت بزارمش میام دوباره پس فردا سلام دارم برمی گردم بنویسم...

به نام خدا سلام غربت؟": می دونید شاید تو تعریف غریبی و غربت اینطوری تعریفش کنیم که فاصله فرد تا محل زادگاه هش رو غریبی بگیم وهر چقدر این فاصله بیشتر بشه به اون فرد می گن غریب و به زندگی در اون محل می گن غربت و... ولی اصلا" اینطوری نیست،وقتی تو زادگاه خودت درکنار کسی که دوستش داری دوستت نداره باشی،کنار کسایی باشی که مدعی احترام و علاقه بهت هستند ولی فقط نبودت خوشحالشون می کنه و شکستنت . تو غریبی و تو غربتی فقط سنگینیش رو احساس نمی کنی چون نمی خوای و نمی زارن که بفهمی... همیشه کسایی رو که دوست دارم رو خواستم با کادو و ... خوشحال کنم حتی با یه شاخه گل،خیلی سخته که بفهمی به جایی رسیدی که بهترین هدیه ای که به یه نفر می تونی بدی اینه که کوچ کنی اینه که نباشی اینه که نخواییش و... ولی این کادو روهم می دم امیدوارم که خوشحال باشه چون کادویی رو که می دیم نباید پس بگیریم. .................... من نه به خوبی ای هستم که دوستانم می گن نه به بدی ای که دشمنانم ولی اونی هستم که با همه بدی و خوبی هام جلو خدا رو سفیدم و فقط خود خداست که برام مهمه مهر بد یا خوب بزنه به قول شاعر چارصبایی از تن قفسی ساخته ایم ................. همیشه فکر می کردم اگر برای کسی که دوستش داریم غرورمون رو بشکنیم بهش ثابت میشه که چقدر دوستش داریم اما بیشتر که گذشت فهمیدم کسایی که دوستمان دارند هیچ وقت رضایت به شکستن غرور سلام دارم برمی گردم بنویسم...